Seyyid Yahya-yı Şirvanî _{Ehl-i Beyt Muhabbetinde Sünnilik ile Şiiliği Birbirine Yaklaştıran Bir Sufi ve Tasavvufi görüşleri}

XV. yüzyılda Azerbaycan'da yaşamış Halvetiyye tarîkatinin pîr-i sânîsi ve döneminin önemli sûfîlerinden olan Seyyid Yahyâ-yı Şirvânî yetiştirdiği ve başta Anadolu olmakla dünyanın birçok bölgesine irşad için gönderdiği yüzlerce mürîd ve yazdığı  eserlerle günümüzde de tesirini sürdürmektedir.

Ehl-i beyt soyundan olup yaşadığı yüzyılda Ehl-i sünnet ile 
Şîa'nın kesişme noktası olan Azerbaycan'da irşad faaliyetlerini  sürdüren Şirvânî Peygamber'in sünnetine ve Ehl-i beytine sarılmayı ve birlik olmayı eserlerinde temel vurgu olarak ön plana  çıkarmıştır. Onun Ehl-i beyt'e gösterdiği yüksek bağlılık zamanında Şiî olmakla itham edilmesine sebep olsa da dört halifeye 
duyduğu yüksek muhabbet Ehl-i sünnet çizgisinde olduğunun önemli göstergelerinden olmuştur. Bu bağlamda elinizdeki eser Seyyid Yahyâ-yı Şirvânî örnekliğinde sûfîlerin Ehl-i beyt muhabbetinde İslâm âleminin asırlardır kanayan yarası olan "Ehl-i 
Sünnet ve Şîa" bölünmesine nasıl bir çözüm sunduklarını ve bu iki mezhebi birbirlerine yaklaştırdıklarını ele almaktadır. 

Ayrıca Seyyid Yahyâ-yı Şirvânî'nin tasavvufî görüşleri bilhassa hakîkat-i Muhammedî tasavvuru seyrü sülûk anlayışı kalp ruh nefs akıl kavramlarıyla ilgili kendine has görüşleri de eserin konuları arasındadır